Livestrong

Waarde lezers,

Dat Lance met zijn grijpgrage tengeltjes in de snoeppot heeft gezeten, moet hij weten. Zijn overwinningsdrang en zucht naar altijd en in alles de beste willen zijn, heeft hem de das om gedaan.

Toch moeten we, en ik helemaal, een paar dingen niet vergeten. Want dat hij in heel veel dingen altijd de beste is geweest, staat als een paal boven water. Wat je daarvan vindt, dat mag je zelf invullen, of dat nou keihard fietsen, doping gebruiken, het maskeren daarvan óf de manier van strijden tegen kanker is.

Dat eerste en dat laatste zijn wat mij betreft de dingen die overblijven. Zijn sportprestaties zal ik altijd onthouden; de uren dat ik met mijn familie aan de buis gekluisterd zat toen Lance de Tour won; de rillingen die over mijn rug trokken toen hij met zijn stuur in het gele tasje van die toeschouwer haakte; die keer dat hij na de val van Beloki een stuk door het knollenveld manouvreerde.

Zijn boek inspireerde mij. Zijn boek zorgde ervoor dat ik de racefiets die ik bij het grof vuil vond mee naar huis nam. Zijn boek zorgde ervoor dat ik nooit meer van mijn fiets afstapte.

'Door de pijngrens' inspireerde heel veel mensen. Het zorgde ervoor dat velen nu anders tegen kanker aan kijken; dat er anders over gesproken wordt. Mensen schrijven boeken over hun strijd met en tegen kanker. Kanker is bespreekbaar. En terecht.

Toen ik gister onderstaand cadeau kreeg, bedacht ik het me weer. Het feit dat lance de boel bedonderd heeft, kan me niet schelen. Het weegt op tegen al het goeds dat hij gebracht heeft. Uiteindelijk heeft hij er zelfs voor gezorgd dat de Sport er schoner uit komt.

Het stuk 'teweegbrengen' dat Lance gedaan heeft staat in geen verhouding tot de rest van wat hij uitgespookt heeft. Lance heeft een grote middelvinger opgestoken naar kanker en heeft andere mensen aangestoken om dat ook te doen.

Ik doe graag met Lance mee. Als jij dat ook wil doen?

Hartelijke groeten,

Thomas