Gecontroleerd en wel!

Beste lezers,

Vanmorgen stond er iets spannends gepland: controlebezoek bij de dokter. Niet mijn oude vertrouwde arts was bij het consult omdat hij met welverdiend pension is, maar Dr. Rodenhuis. Hij is de geneesheerdirecteur van het Antoni van Leeuwenhoek en dus ben ik ook bij hem in goede handen. Het was vreemd om na een jaar weer als ‘de patiënt’ in het ziekhuis rond te lopen en natuurlijk ook wel een beetje spannend. Mijn lichaam voelt geweldig en ik ben nog nooit zo fit en sterk geweest in mijn leven, maar je weet maar nooit.
Bloedprikken, een longfoto en het betere knijp- en voelwerk stond op het programma. De foto was goed, het knijpen en voelen was in orde en op het bloed moeten we nog even wachten maar als ik niet gebeld wordt (wat nog nooit gebeurd is) dan is ook dat in orde. Het enige was dat mijn bloeddruk een beetje te hoog was. Toen ik bloeddruk en cholesterol in november had laten meten was er niets op aan te merken dus waarschijnlijk is ook daar niets mee aan de hand. Eigenlijk dus een prachtige dag al zeg ik het zelf! Weer een jaar kankervrij!

Gisteren was het ook een mooie dag. Om het Alpe D’HuZesverhaal uit te dragen had ik het idee om iets op mijn oude middelbare school te organiseren. Dit idee werd goed opgepakt en gisteren was daar dus de ontknoping. In het kader van de paasviering heb ik alle klassen van de Adriaan Roland Holstschool in Bergen (NH) in drie groepen van ongeveer 120 leerlingen mijn verhaal verteld. Met een aantal foto’s via de projector heb ik ze verteld over mijn leven; het overwinnen van kanker en het opstaan voor een goed doel. Het geeft je namelijk zo veel voldoening wanneer je je inzet voor een ander. De leerlingen waren stil en hopelijk ook onder de indruk en voor de ouders is er een brief meegegeven zodat zij een duit in het sponsorzakje kunnen doen.

Ook het sponsorbedrag is de afgelopen dagen weer lekker opgelopen. Vertelde ik vorige keer nog dat ik de 15.000 Euro bijna ging overschrijden; op het moment staat de teller al op 16.278,10 Euro! Mede door een warme gift van een collega die voor haar vijftigste verjaardag geen cadeau vroeg, maar een bijdrage voor Alpe D’HuZes (700 Euro)! Ook een nieu wielershirt met het logo van mijn grootste sponsor Studelta komt eraan. Wat de training betreft is het een rustige week. Hoe frustrerend dat soms ook is, rust is erg belangrijk. Gelukkig mag er volgende week en de week erop helemaal weer lekker gekoerst worden. Hopelijk werkt het weer een beetje mee en kan ik beginnen de ledematen te laten bruinen.

Het was dus gewoon een topweek! Het geld stroomt binnen, het trainen gaat heerlijk en de gezondheid laat niets te wensen over.

Prettige paasdagen voor iedereen en hartelijke groet,

Thomas Zijlma
www.alpe-dhuzes.nl

Tweede deelnemersbijeenkomst

De tweede deelnemersbijeenkomst van Alpe D'HuZes is weer een feit. Op 8 maart was (bijna) iedereen aanwezig in het fabrieksrestaurent van Koninklijke Gazelle in Dieren. Er bleek meteen dat deze ruimte inmiddels veel te klein is geworden voor al deze enthousiastelingen en meteen werd bekokstoofd dat volgend jaar een van de fabriekshallen ontruimd zal worden. De voorstelronde mocht natuurlijk niet achterwege blijven. Iedereen die zich geroepen voelde mocht zijn/haar inspirende verhaal doen. Zonder deze prachtige verhalen en motivaties zou Alpe D'HuZes nooit zo mooi zijn. Het geeft je de boost en de extra energie om nóg harder te fietsen, nóg meer sponsoren te werven en het AD6-virus nóg meer om zich heen te laten grijpen. Nooit krijg je op een dergelijke dag iedereen te spreken en dat hoeft ook niet. De gesprekken die tijdens de afsluitende fietstocht ontstaan zijn altijd waardevol en helpen je in te zien hoe je moet leven! Ze laten je eens te meer zien dat het meer voldoening geeft om iets voor een anders te doen dan voor jezelf.

Deze keer waren ook mijn ouders mee. Natuurlijk waren zij al besmet geraakt met het uiterst besmettelijke AD6-virus maar dit zou ze de genadeslag moeten geven. Al maanden is er in huize Zijlma geen dag meer voorbij gegaan dat Alpe D'HuZes geen onderwerp van gesprek is geweest. Ik sta er mee op en ik ga er mee naar bed. Mijn fiets hangt bijna boven mijn bed en is het eerste dat ik zie als ik wakker wordt en het laatste voordat ik ga slapen. Nu zijn ook mijn ouders officeel AD6-patient en zullen nooit meer mensen spreken zonder de boodschap en het virus over te dragen.

Na het ontwaken moet de computer aan. 'Hopelijk zijn er weer mailtjes van sponsoren en mensen die langzamerhand ook besmet raken met AD6'. Zo bereikte mij vorige week het prachtige bedrag van 1000 Euro dat opgehaald was door een collegavrijwilligster van het Antoni van Leeuwenhoek. 'Achter mijn rug' had zij onder familie en vrienden en schitterende brief verstuurd met de vraag om een kleine bijdrage. Al deze kleine bijdragen maakten dit megabedrag mogelijk en ze hadden me weer aan het janken gekregen; geweldig! Volgende week volgt er nog een hartverwarmende gift waarover ik jullie tegen die tijd zal berichten.

Inmiddels worden de trainingen lekker opgevoerd en ben ik zodoende de 5000 km overschreden. Er is nog een mijlpaal in zicht: het overschrijden van de 15000 Euro aan sponsorgeld!

Natuurlijk mag ik jullie het artikel 'Amsterdamse Lance Armstrong' niet onthouden: http://www.echo.nl/ec-rb/sport/lees/350815/amsterdamse.lance.armstrong/

Hartelijke groet,

Thomas Zijlma

www.alpe-dhuzes.nl