Ik hoef geen Mr Armstrong meer te zeggen, want ik ken hem! Sterker nog, ik heb met hem gepraat en ik heb hem aangeraakt.
Op de ochtend van 18 juli werd ik door de wekker wakker en dat verbaasde me nogal. Was ik dan niet zenuwachtig? Nog niet echt eigenlijk en het kon ook nog dat het helemaal niet door zou gaan. Mischa van de redactie van de NOS was al weken bezig geweest om de ontmoeting tot stand te brengen en zelfs Mart Smeets had zich ermee bemoeid door met Bruyneel te bellen dat het toch echt door moest gaan.
In de auto naar de start en een klein rondje lopen over de plaats van straks de bussen van de ploegen zouden parkeren. Het was er al druk. Journalisten en geinteresseerden struinden rond om straks de beste plek te verschalken om hun favoriet te kunnen zien.
Ineens doemde er iets blauws op tussen de menigte. Het publiek en iedereen bewoog zich als een zwerm onweersvliegjes achter het blauwe gevaarte aan waar straks The Boss uit zou komen.
We hadden een geweldig plekje. Aan de voorkant van de bus waar geen hekken stonden werd ik vakkundig naar voren geduwd. In mijn rug stonden 100 journalisten en fans om het eerst een glimp van Lance te zien. Door het gedrang werd ik steeds verder naar voren geduwd waardoor ik met mijn been tegen de witte Trek van Contador aan kwam te staan. De Mechanieker die zich ook als bodygard had opgeworpen, begon een flinkte tirade en toen ik nog zei dat ik een afspraak met Lance had, lachtte hij me vierkant uit. 'Iedereen heeft hier een afspraak met Lance', begreep ik van hem. Toch moet hij op zijn neus gekeken hebben toen ik dan na 10 min dringen in eens met mijn held in gesprek was. Mijn knieen waren net sterk genoeg om het bibberen tegen te gaan en zowaar onstond er een gesprek met de man die me geinspireerd heeft te knokken. Hij heeft me als geen ander laten zien dat je lichaam tot de meest bizarre dingen in staat is. Overwinnen van kanker kan je niet helemaal zelf, je medicijnen moeten werken en je moet een club mensen hebben die je ondersteunen, die je kracht geven. Of ze nou bekend zijn of niet.
Hier is het filmpje nog een keer terug te zien met Lance en als je de hele avond etappe wil zien, klik dan hier
Het was werkelijk een geweldig dag die ik nooit zal vergeten. Als Lance 8 keer de tour wint, dan moet ik 8 keer de Alpe op. Afgesproken.
Hartelijke groet,
Thomas
1 opmerking:
Hoi Thomas, machtig dat je dit voor elkaar hebt gekregen. Ook de uitzending bij Mart heeft van veel mensen aandacht gekregen en hiermee respect voor jou en Ad6.
Een reactie posten