Beste Lezers,
Na een korte periode van relatieve stilte komt er dan vandaag weer een nieuwe lading berichten. Peter (zie onderstaand bericht) heeft via een mailtje van mij alle goeie gedachten en mooie woorden gelezen en hield het maar met moeite droog. Mijn dank voor het medeleven en stop vooral niet met aan het te denken.
Om nog even in de ziekenhuissferen te blijven: vrijdag 8 februari heb ik in het Antoni van Leeuwenhoek (samen met heel veel anderen) afscheid genomen van ‘mijn’ met pensioen gaande arts Dr. (Wim) ten Bokkel Huinink. Ik moet nog 4 jaar onder controle blijven van het zieknhuis maar nu niet meer onder de fijne begeleiding van Dr. ten Bokkel Huinink. Hij was degene die altijd aan mij bed stond en mij en mijn familie bijstond met raad en vooral daad. Toen ik in het ziekenhuis alle geeikte behandelingen had ondergaan maar nog niet beter was, kwam ook hij met het plan! De meesten (artsen) hadden het al opgegeven maar hij niet; er moest een uitweg zijn… Net zo’n soort behanding als Peter nu te wachten staat met hogedosis chemotherapie en stamceltransplantatie, moest het worden. Al na de eerste kuur werkte het… ten Bokkel Huinink is een held!
Nu iets anders. Het trainingsschema dat ik tegenwoordig afwerk werpt zijn vruchten af. In de vierde week van het schema is het verschil duidelijk te merken. Op donderdag (gisteren en de weken daarvoor) staat er altijd een duurtraining gepland van 3 uur met een niet al te zware intensiteit (D1 voor de kenners). Resultaat: week 1, 71,3 km; week 2, 83,3 km en week 4, 91 km. Even in woorden: het betekent dat ik in vier weken met dezelfde krachtsinspanning 20 km verder heb gefietst! Dit wordt ook de week dat ik met mijn trainingskilometers de 4000 km ga overschreiden. Het aantal verbrandde Kcal is gisteren de 100.000 gepasseerd. Er moet dus ook goed gegeten worden; Brinta, bruine boterhammen en heel veel pasta.
Wat de Financieen voor het KWF betreft. Mijn persoonlijke teller staat op 13.294,60 Euro. Mijn bijdrage plus alle bedragen van de andere deel nemers brengt het geheel nu op 1.150.396 Euro! Dat is meer dan wat er vorig jaar in zijn totaliteit is opgehaald maar nog lang niet genoeg. Ik moet dus nog flink aan de gang met de sponsoring; alles voor het onderzoek van KWF en liefst nog meer voor nieuwe overwinnaars van kanker. Het contact met NIKE is helaas ondanks alle inspanningen van mijn contactpersoon aldaar op niets uitgelopen maar niet getreurd; stichting STUT is inmiddels ingelijft en hopelijk komen daar straks de betere bedragen vandaan.
Berichten over publiciteit had ik vorige keer beloofd, dus bij deze. Het patiententijdschrift van het Antoni van Leeuwenhoek ‘Anoni’s berichten’ zal vanaf 8 maart worden opgeleukt met een mooi artikel en een foto van mij met mijn fiets. Het blad zal gedurende 3 maanden in het ziekenhuis te lezen zijn. Vermoedelijk wordt het door zo’n achtduizend mensen gelezen dus wie weet levert het weer wat op. In ieder geval komt het goed onder de aandacht. Zo’n zelfde constructie heb ik kunnen regelen met Altrecht, de ggz-instelling waar ik via Studelta werk. In April komt daar de ‘Raakvlak’ uit met een mooi stuk en waarschijnlijk een nog mooiere foto; drieduizend lezers.
Schroom niet mij te berichten als u een mogelijke sponsor weet (te vinden) want dan ga ik er op af.
Hartelijke sportieve groet,
Thomas Zijlma
Kijk ook eens op www.alpe-dhuzes.nl
2 opmerkingen:
Thomas,
jouw held is ook mijn held. Zonder al die onvermoeibare strijders in de gezondheidszorg was er geen toekomst. Nu wel, dus hup, de Alpe d'Huez op. 8x.
rob
20 jaar later, nog steeds warme gedachten aan TBH, recht door zee, duidelijk open. Alle lof voor hem
Een reactie posten